ปี 1991 แจ็ค สตาร์กส์ สิบเอกประจำหน่วยนาวิกโยธินของสหรัฐอเมริกาปฏิบัติหน้าที่อยู่ในสงครามอ่าวเปอร์เซีย เขาถูกยิงบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ ถึงแม้จะหายดี แต่เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เขาเกิดอาการหลงลืมอันเนื่องมาจากอาการช็อค หลังจากได้รับปล่อยตัวออกจากโรงพยาบาล สตาร์กส์ที่ไม่มีที่ไปอันเนื่องจากไม่มีญาติพี่น้อง จึงเดินทางกลับไปยังเมืองบ้านเกิดที่เวอร์มอนต์ เก้าเดือนต่อมา ระหว่างโบกรถอยู่บนถนนไฮเวย์ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะของเวอร์มอนต์ สตาร์กส์ได้พบรถที่จอดเสียอยู่ คนขับรถคือคุณแม่ที่เมาเหล้าแอ๋กับลูกสาว ทั้งคู่ติดแหงกอยู่ริมถนนเพราะจีนดื่มเหล้าเมาจนคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง สตาร์กส์จึงเสนอที่จะให้ความช่วยเหลือ เขาซ่อมรถจนสตาร์กส์ติด สตาร์กส์ยังคงโบกรถต่อไป และมีรถของชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังบ่ายหน้าไปยังชายแดนแคนาดาได้จอดรับเขา หลังจากนั้นไม่นาน รถคันนี้ถูกตำรวจเรียกให้จอดและสตาร์กส์หมดสติไป เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เขาพบตัวเองกำลังถูกพิจารณาในคดีฆาตกรรมในศาลของเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง หลังจากถูกตัดสินว่าไม่มีความผิดอันเนื่องมาจากจิตไม่เป็นปกติ สตาร์กส์ถูกนำตัวส่งสถาบันทางจิตสำหรับผู้มีจิตผิดปกติที่ก่อเหตุอาชญากรรมที่ชื่อ อัลไพน์ โกรฟ ที่นั่น นายแพทย์ประจำสถาบันดร.เบ็คเกอร์ จับตัวสตาร์กส์เข้าสู่ขั้นตอนการรักษาที่ยังอยู่ระหว่างการทดลอง ซึ่งมีทั้งวิธีฉีดยาเพื่อปรับเปลี่ยนความคิด และการกักขังทางร่างกายที่ก่อให้เกิดความกลัว เมื่อถูกวางยา สตาร์กส์จะถูกห่อตัวอยู่ในเครื่องบีบรัดที่มีลักษณะคล้ายเสื้อแจ็คเก็ต และถูกทิ้งเอาไว้ภายในลิ้นชักเก็บศพที่ตั้งอยู่ในห้องเก็บศพใต้ดินของโรงพยาบาลแห่งนี้ ภายในลิ้นชักนั้น ท่ามกลางความมืดและภายใต้อำนาจของยา สตาร์กส์เริ่มมองเห็นภาพความทรงจำในช่วงสงครามและภาพการยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจ ภายใต้การรักษาแบบนี้ สตาร์กส์เริ่มปะติดปะต่ออดีตของเขาและพยายามหาเหตุผลจากสภาพแวดล้อมที่เขาต้องพบเจอ อดีตหลีกทางให้กับอนาคต เมื่อจู่ๆ สตาร์กส์ถูกส่งตัวไปยังห้องอาหารแห่งหนึ่งในเวอร์มอนต์ ที่ซึ่งเขาได้พบ แจ็คกี้ พนักงานเสิร์ฟสาวที่เกิดความสงสารและพยายามช่วยเขาหาที่พักหลับนอน คืนนั้นเป็นคืนคริสต์มาสอีฟ ที่พักสำหรับคนไร้บ้านเต็มหมด แจ็คกี้จึงให้สตาร์กส์นอนที่โซฟาของเธอ และภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงนี้ สตาร์กส์เริ่มรู้ว่าลิ้นชักที่เขาถูกกักขังอยู่นี้ก็คือความลับไปสู่การรักษา อนาคตและความเป็นอยู่ของเขาตกอยู่ในกำมือของผู้หญิงที่เขาเพิ่งได้พบ
No comments:
Post a Comment